لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

صنعت گردشگری در دنیای امروز یکی از عرصه هایی که به دلیل زمینه سازی برای پیشرفت و نقش مهمی که در روابط و مناسبات اجتماعی بشر ایفا می کند، مورد توجه قرار گرفته است. از آنجاییکه فقه اسلامی در عرصه های مختلف زندگی انسان ورود کرده و تکلیف مکلفین را مشخص می کند، سؤال پژوهش پیش رو این است که از منظر فقهی در حکومت اسلامی چه موضعی را نسبت به این صنعت باید داشت. نگارنده با پژوهشی میان رشته ای از نوع تحقیقات تحلیلی- اسنادی با روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای در پی بررسی فقهی مواجهه حکومت اسلامی با صنعت گردشگری در پرتو مستندات قرآنی و روایی و دیدگاه های فقها در این زمینه است. بررسی آیات و روایات اسلامی مبین اهمیت دادن دین اسلام به این موضوع مهم است، مهمترین مؤلفه های مطرح شده در این زمینه در قالب قاعده تکریم انسان ها، قاعده فقهی شروط و لاضرر و قرارداد امان رخ می نماید. بنابراین دانش فقه ضمن پذیرش این صنعت، به دلیل اقتضای مصلحت عمومی در زمینه شکوفایی فرهنگی و اقتصادی حکومت اسلامی، به قلمرو اختصاصی آن نزدیک شده و راهکارهایی نیز برای نحوه حضور گردشگران و جهانگردان خارجی برای حفظ کیان دینی و فرهنگی جامعه اسلامی پیشنهاد کرده است. واژگان کلیدی: گردشگری، قاعده امان، تکریم انسان، قاعده شروط، قاعده لاضرر،

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

در این مطالعه محاسبه نرخ های بهینه مالیاتبر حامل های انرژی برای خانوارهای شهری هدف اصلی پژوهش می باشد. جهت محاسبه نرخ های بهینه مالیات از قاعده رمزی در دنیای چند نفره و تابع رفاه اجتماعی ساموئلسون – برگسون استفاده شده وکشش های قیمتی حامل های انرژی مورد نیاز می باشد. این کشش ها از نتایج تخمین سیستم تقاضای تقریباً ایده آل به دست می آیند. برآورد سیستم تقاضای مذکور بر اساس داده های خانوارهای شهری ایران، برای دوره زمانی 1383 تا 1399 در ده دهک هزینه ای، به روش داده های تابلویی انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که در نرخ گریز از نابرابری اجتماعی صفر که جنبه کارایی مالیات مدنظر است تمامی حامل های انرژی مشمول پرداخت مالیات می شوند. در خانوار شهری نرخ مالیات بر گاز و بنزین نزدیک به هم ولی نرخ مالیات بر برق از سایر حامل های انرژی کمتر می باشد.

اندیشمندان هر حوزه ای برای انتقال مفاهیم و موضوعهای مدنظر خویش، زبان خاصی را برمیگزینند تا بتوانند به نحو احسن این فرآیند را عملی کنند. در حوزه ادبیات عرفانی نیز عرفا برای اینکه غیر را شایسته درک تجربه های شخصی و مفاهیم متعالی خویش نمیدانستند، زبانی را برگزیده اند که«رمز» یکی از مهمترین خصوصیات آن بشمار می آید. یکی از این عرفا عطار نیشابوری است که سروده های وی خاصه غزلیاتش آکنده از رمز است. حضور طیف گسترده ای از رمزها، پژوهشگران را بر آن داشته است که به دسته بندی آنها بپردازند. از جمله کارهایی که در این زمینه صورت پذیرفته است، ساماندهی رمزها تحت عنوان«شبکه های رمزی» است که انواع مختلف آنها را ذیل شبکه ای خاص قرار داده است.در تحلیل متن های عرفانی باید این اصل را همواره مد نظر داشت که هر اصطلاحی را در قالب اندیشه عرفانی همان شخصیت، مورد تامل و بررسی قرار داد و از کلی گویی در این زمینه اجتناب ورزید. از این رو در این مجال سعی شده است که شبکه های رمزی در غزلیات عطار با محوریت اندیشه و تجربه های عرفانی وی، مورد مداقه قرار گیرد.

یکی از اقدامات عمر تعیین افرادی از صحابه قریش به منظور خلافت بود. وی شش تن از مهاجران را در شورای خلافت قرار داد و اعلام کرد که فقط این افراد شایستگی خلافت رسول اله (ص) را دارند. نکته درخور توجه و تامل این است که این افراد، به جز علی (ع)، هم در دوران خلافت عثمان و هم در عهد خلافت علی (ع) تابع خلیفه وقت نبودند و دردسرهای بزرگی برای جانشین رسول خدا (ص) ایجاد می کردند. در این مقاله با روش تحلیلی برآنیم تا دلایل مخالفت های اعضای شورای شش نفره با عثمان و امام علی (ع) را ریشه یابی کنیم. در واقع اقدام خلیفه دوم باعث شد این افراد محبوبیت زیادی در بین عامه مسلمانان پیدا کنند (به واسطه فتوح، غنائم و گسترش قلمرو اسلام در عهد عمر و شکست بیزانسیان و ساسانیان از مسلمانان). به همین دلایل اعضای شورا، به استثنای امام علی (ع)، دچار غرور زیادی شده بودند و تابعیت شان از خلیفه سوم و چهارم، نسبت به خلیفه اول و دوم، کم تر شده بود. اعضای شورا، برخلاف عهد شیخین، حتی یک لحظه هم در عهد عثمان و علی (ع) مطاع این دو خلیفه نبودند و خلیفه مسلمین را هم سطح خویش می دانستند. یکی از جدی ترین مشکلات خلیفه سوم و چهارم زیاده خواهی ها و غرور عبدالرحمن بن عوف، سعد بن ابی وقاص، طلحه و زبیر بود. آن ها در عهد خلیفه سوم فقط به حقوق بالا راضی نبودند و مناصب پراهمیتی می خواستند و در عهد علی (ع) خواهان مستمری بالا و مناصب کلان بودند ولی هر دو را ازدست رفته می دیدند، از این رو برای وی مشکل تراشی می کردند.